توضیحات
مارها و نردبان‌ها به عنوان بخشی از خانواده بازی‌های رومیزی همراه با تاس در هندوستان پدید آمدند. این بازی در هند باستان با نام Moksha Patam شناخته شد و محبوبیت فرآوانی داشت. مار و پله همچنین با فلسفه سنتی هندو در تضاد کارما و کاما یا سرنوشت و آرزو نیز مطابقت داشت. ایده‌های اساسی بازی الهام گرفته از نسخه‌ای است که در انگلیس ویکتوریا در سال 1892 معرفی شد. این بازی همچنین به عنوان ابزاری برای آموزش تأثیر کارهای خوب در مقابل بد تفسیر و استفاده شده است. در واقع هندی‌ها به دنبال این بودند که به کودکان آموزش دهند با انجام اقدامی صحیح و خوب پاداش می‌گیرند و اگر مسیر اشتباهی در زندگی بروند با مجازات و سختی روبرو خواهند شد.
آماده سازی بازی:
قبل از شروع بازی، هر بازیکن یک تاس می‌اندازد. بازیکنی که بیشترین تعداد را پرتاب کند، کسی است که اولین حرکت را دارد.
آغاز بازی:
بازیکنان مهره‌های خود را از چپ به راست حرکت می‌دهند. به این شکل که از 1 شروع می‌کنند و به دنبال اعداد روی صفحه، حرکت از ردیف بعدی را از راست به چپ تکرار می‌کنند. اگر یک بازیکن 6 بیاورد، می‌تواند به عنوان جایزه مهره خود را یکبار دیگر حرکت دهد.
مارها:
هنگامی که مهره‌ی یک بازیکن بر روی یک مار فرود می‌آید، از محلی که مهره در آن قرار دارد سُر می‌خورد و به پایین می‌آید. در حالی که با فرود آمدن به محل اصلی مار، بازیکن تا همان نوبت بعدی در همان نقطه باقی خواهد ماند.
نردبان:
هنگامی که یک بازیکن در محل پایه یک نردبان قرار می‌گیرد، بلافاصله پس از ریختن تاس به بالای نردبان صعود می‌کند. با فرود در بالای یک نردبان، بازیکن تا نوبت بعدی در آنجا می‌ماند و به پایین نردبان حرکت نمی‌کند.
| ابعاد کالا | 400x50x400 میلی‌متر |
| وزن | 200 گرم |
| سبک بازی | بازی آموزشی |
| مخاطرات | خطر بلعیدن |
| تعداد بازیکن | چهار |
| اقلام همراه | یک عدد صفحه دو رو از بازی مارو پله و منچ 4 عدد مهره ابی 4 عدد مهره زرد 4 عدد مهره سبز 4 عدد مهره قرمز یک عدد تاس |
| سایر توضیحات | بازی منچ این بازی می‌تواند توسط 2 تا 4 نفر اجرا شود. برای این بازی نیاز به صفحه منچ، مُهره‌های رنگی و یک عدد تاس است؛ اما اگر به صفحه منچ دسترسی ندارید، می‌توانید خودتان با یک مقوا صفحه آن را درست کرده و از حبوبات یا هر چیز مُهره‌مانندی به عنوان مُهره‌های بازی استفاده کنید. در این بازی، هر بازیکن در حالی که چهار مهره دارد از یک طرف صفحه شروع به تاس ریختن می‌کند. قاعده کلی بازی چنین است که هر کسی باید مهره‌های خود را وارد بازی کند و آن مهره‌ها را به انتهای صفحه رسانده و وارد ستون‌های هم‌رنگ مهره‌های خود کند. برنده بازی بازیکنی است که زودتر از بقیه بتواند هر چهار مهره خود را وارد ستون نهایی کند. در ابتدا همه مهره‌ها باید خارج از صفحه قرار داشته باشند و بازیکنان شروع به تاس ریختن کنند. هر بازیکنی که تاس 6 بیاورد، مجوز دارد که یک مهره‌اش را وارد بازی کند و شروع به پیش رفتن در صفحه نماید. همچنین اگر مهره‌ای که در حال پیش رفتن است (فرض کنید مهره آبی)، با مهره رنگ دیگری (مثلاً سبز) در یک نقطه تلاقی کند و به اصطلاح آن مهره سبز رنگ را بزند، مهره سبز دوباره باید به بیرون از صفحه بازی بروند و با تاس 6 بعدی به بازی بیاورید. دو روش برای بازی کردن منچ وجود دارد. اول اینکه هر بازیکن وقتی تاس 6 آورد و مهره اولش را وارد بازی کرد، باید این مهره را به انتها برساند و سپس دوباره منتظر بماند تا تاس 6 بیاورد و مهره بعدی را وارد بازی کند؛ اما روش دیگری که در ایران بیشتر بازی می‌شود این محدودیت را ندارد، یعنی بازیکن می‌تواند با هر تاس 6، یکی از چهار مهره خود را وارد بازی کند. قرارداد دیگری که در این بازی وجود دارد این است که تاس 6 جایزه دارد! یعنی شما با آوردن تاس 6 می‌توانید یک بار دیگر تاس بیندازید. در صفحه بازی برای هر بازیکن نقطه شروعی وجود دارد. یعنی شما وقتی تاس 6 بیاورید و بتوانید مهره خود را وارد بازی کنید، مهره خود را روی این نقطه شروع قرار می‌دهید. اولاً که این نقطه، نقطه امن شما محسوب می‌شود و اگر مهره شما روی آن باشد، مهره رنگ دیگری نمی‌تواند مهره شما را بزند؛ ثانیاً اگر شما یک مهره در حال بازی داشته باشید و یک مهره دیگر را نیز با تاس 6 روی نقطه شروع قرار دهید، تا زمانیکه مهره دوم را از این نقطه شروع پیش نبرید نمی‌توانید مهره سومی را وارد بازی کنید. |
